Skoðum fallega náttúru lands okkar

Þegar ég var um 10 ára aldurinn kom kunningi pabba í heimsókn, mjög sigldur maður. Hann var þá að koma úr löngu ferðalagi þar sem hann hafði m.a. heimsótt Tyrkland. Ég man ekki lengur ferðasöguna en er það eitt minnistætt að í ljós kom að þessi maður hafði aldrei til Þingvalla komið, helgasta stað okkar Íslendinga. Ég held að í dag séu fáir Íslendingar sem hafa ekki komið til Þingvalla og gengið um Almannagjá, þeir sem það hafa þá ekki gert viðurkenna það ekki. Með auknum fjárráðum landsins aukast auðvitað utanlandsferðir, en hafa ferðir um landið aukist að sama skapi? Því miður er það ekki svo, og samt búum við á einu fallegasta og hreinasta landi heims. Ég hvet alla til að skoða landið, bæði algenga ferðamannastaði og ekki síður afskekktar náttúruperlur sem víða er að finna. Hvernig væri að fara vestur í Djúpuvík, ganga um Rekavík að bak Látur, fara norður fyrir heimskautsbaug í Grímsey, skoða Fontinn á Langanesi, ganga á Snæfell fyrir austan eða á Hjörleifshöfða? Ég fullyrði að allt eru þetta ferðir fullkomlega þess virði að séu farnar, og fjölmargar fleiri.

En hvað veldur? Sjálfsagt verðlagið en óvíða á Vesturlöndum er dýrara fyrir ferðamenn að kaupa sér gistingu, mat og afþreyingu en á Íslandi , þó er tala ferðamanna komin yfir 300 þúsund, eða fleiri en allir landsmenn. Hér er því virkilega eftir einhverju að sækjast, en við megum ekki falla í gryfju græðgi þegar kemur að verðlagningu. Ég hef undanfarin ár sótt ráðstefnu freelance blaðamanna á Norðurlöndum sem haldin er til skiptis á Norðurlöndunum, þ.e. Danmörku, Noregi, Svíþjóð og Finnlandi, en ekki enn á Íslandi. Ástæðan er einföld, norrænir blaðamenn telja Ísland einfaldlega of dýrt. Íslensk ferðamálasamtök ættu að sjá hag sinn í því að að þessi ráðstefna yrði líka haldin á Íslandi og fá styrktaraðila til að greiða ferðir og uppihald verulega niður. Hingað kæmu þá allt að 60 blaðamenn á einu bretti sem myndu fjalla samtímis margir hverjir um land og þjóð. Það væri ódýr auglýsing.